AYNALAR
Sen çýkýp giderken bir tek sözüme.
kurþun sýkar gibi baktý aynalar.
Piþmanlýk hissiyle yanan yüzüme.
Az bile der gibi baktý aynalar.
Aðzýmdan çýkýnca o melun hece.
Sen gittin ardýndan aldý düþünce.
Ateþlere yandým her gün her gece.
Baktýkça çehremi yaktý aynalar.
Hiç acým dinmedi gittin gideli.
Dertleri sorarsan doldu sileli.
Dememem gereken sözü diyeli.
Urganý boynuma taktý aynalar.
Bir sorayým dedim çilem doldu mu?
Bunca zaman geçti gönlü oldu mu?
Hatýrlayýp beni hatýr sordu mu?
Yok deyip yüzünü astý aynalar.
O kadar muhtacým bir tebessüme.
Set çekti ayrýlýk tüm hevesime.
Bu hasret sürecek son nefesime.
Ecel olup ruha aktý aynalar.
RAFET KARTAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.