EFENDİM
Sevdayý baþýma sarýp da kaçtý
Gözümden zamansýz al kaný saçtý
Onulmaz yerinden bir yara açtý
Açtýðý yarayý sarmaz efendim
Ýlham alýrdým ben kara gözünden
Hiç sebebi yokken döndü sözünden
Þu gönlüm kor oldu aþký yüzünden
Ne hallere düþtüm bilmez efendim
Karlar yaðmýþ gibi etti baþýmý
Zehir e bulanmýþ etti aþýmý
Dolu yaðmur gibi gözden yaþýmý
Kendi akýtýr da silmez efendim
Zalimin ettiði canýma yetti
Gelene gidene beni yol etti
Nasýl vicdansýzlýk periþan etti
Periþan halimi sormaz efendim
Sevdanýn yolunda hemen baþtayým
selamý kes dedi ondan yastayým
çok dokundu bana acil Hastayým
Ölüyorum desem gelmez efendim
Sinsice sokulup kalbimi çaldý
Sonrada dermansýz dertlere saldý
Terk edip giderek ahý mý aldý
Kendini aldatýr gülmez efendim
RAFET KARTAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.