Ay ýþýðýn da güneþ altýnda Bazen sahrada çöl ortasýnda Sen bu garibi anlamasan da Seni aradým sen bilmesende
Akþam olup karanlýk basanda Düþünüp uykularým kaçanda Yorulupta uykuya dalanda Rüyama gir sen sen bilmesende
Baðrým köz oldu hep yana yana Gönül taþ deðil nasýl dayana Gülmek yasakmýþ hep aðlayana Aðlýyorum ben sen bilmesende
Yollar ki yokuþ engel oluyor Seni beklerken vade doluyor Nice sevdalar boþa soluyor Solmuþum artýk sen bilmesende Soluyor gönül sen bilmesende Sosyal Medyada Paylaşın:
hazini_38 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.