İki Salkım Duman

Ýki Salkým Duman



I.


salaþtýr ellerim
kadýn zindânlar söyler bunu

her gece en az bir þiirle boþalýrým
yaðmuruma ýslýk katarým… varsýn uzaklýðým anlaþýlsýn!

þimdi gelelim asýl mevzuya
aslolan neydi ki, yüzümüz belki
belki gözlerimiz, sincap gibi bir þeydi! öyle dedi
duvarýn saatinde baygýn bakan kedi
zamaný yalýyor, yalýyor hayatý
soðuk komalar getiriyor bana

inciniyorum
inceliyorum
ne zaman rüyasýna dalsam kentin
yani kent dediðim
bir gezegendir
yani gezegen dediðim de
bütün her yer ve hiçbir þeydir
varolan
kýsraklarýn deðdiði koku
öte tendir…

meselâ ilkin ne zaman öldüðümü bilmek isterim
suçumdur, suçsuzluðum- bedelini öderim
neden cennet bu dünyanýn hegemonyasý?
bilmek isterim
ne hatýrdý çiçeklerin bana yasý bilmek isterim
turuncudur ne anlamsýzsa moru ellerim
karanlýk þifreler kilidim kimdir bilmek isterim.

bana duru bir su getirecekse ölüm
aðzýmý kesmiþimdir haydut rüzgârlarla
sokak çocuklarý evimdir, üþümüþ
aynalarýmda ýsrar pekleri ve rüya, düzülmüþ yansýmalarla
býrakýrým tanrýnýn kayýðýný hiçliðe
týklatýrým, âh gözüm
misafir koma yolsuzluðu:
inceciðim, uçmasam
yürümek isterim.


II.

kösnüyorsa
bildiðinden aðrýyý
gecikmiþ tiren biletleri kokar annem
hayata ne zaman erken çýkmýþsam!

anla beni
diye baþlýyordu her sabah…

ya
yazdýysam…




Payanda

Sosyal Medyada Paylaşın: