HASRETİM SİVAS

Yýllar var ki hasretine yandýðým
Kýsalmaz mý acep yolun Sivas’ým?
Mevsimin hazan mý bilmem ki yaz mý?
Her bahar açar mý gülün Sivas’ým?

Kader mesken etti gurbeti bana
Aðlar dolanýrým bandým hicrana
Solusam havaný, can gelir cana
Arada uðrasa yelin Sivas’ým

’Gardaþ ’ der herkese gardaþtan sayar
Gözetir garibi gönlüne koyar
’Caným’ der nefretin canýna kýyar
Derde derman olur dilin Sivas’ým

Timurlenk’in nefretiyle kavrulan
Madýmak’ýn küllerinde savrulan
Göz yaþlarý ummanlara çevrilen
Ne zaman dinecek selin Sivas’ým

Bilmezler mi türkü bizde okunur
Çile tezgâhýnda sevgi dokunur
Veysel’im dünyaca taçlar takýnýr
Sevgiye akortlu telin Sivas’ým

Yarý caným senden ayrý kalsa da
Daim aklýmdasýn daim duada
Yolun uðramasýn yüreði yâd/a
Bükemesin kimse belin Sivas’ým

Bilinmeli artýk gerçek deðerin
Tarihte þanýn var kutludur yerin
Yiðido dedirtti Mehmet’in,erin
Cihaný kuþatsýn kolun Sivas’ým

2009 - KIRÞEHÝR
Zübeyde Gökbulut


Sosyal Medyada Paylaşın: