Sabahtan kalmadýr bu mahcubiyet
istop etmiþ umutlara yüklenirken
havasýný kaçýrmýþýzdýr rüyalarýn
bakýþlarýn uzun uzun bakýnýr dýþarýya
hep yol olmuþtur insana sevdikleri
asfalt ve kumdur yol yol dedikleri
biraz da gemi
sen, rüyada kalmasan diyorum bu ara
çarçabuk hazýr etsek ellerimizi
valizsiz, telaþsýz biletler kesilse
sonra paranýn gözü kör olsun deriz bir ara
aslýnda önceden söylemiþtim, biliyorsun
yüzüne çocuklar para için dualandýðýnda
’bu arada yalnýzlýðýmdýr, yokluðun’ diye
çat kapý açarsýn kapýlarý yüzüme
yüzüne dualanmýþ çocuklar gibi seviniriz
ellerim hazýrdý ya, hep hazýrdý seninle olmaya
tutup, çýkartýrým seninkileri kuþlarýn saçlarýna
akþamdan kalýrýz sonra, aþk geceyi sararken
sularýmýz kesilir, zam gelir aðlamalara
ilk defa bir zam için sevinen gözlerinden öperim
yol artýk býktýðýný itiraf eder su gibi
toprak ve kandýr insan insan dedikleri
biraz da sigara