Şimdi Çıkıp Geldin Diyelim

Þimdi, çýkýp geldin diyelim
Saat gece yarýsý biri vuruyor
Nefesin rüzgar bedenim kül
Geceye geceye ben savuruyor
Dehþete düþüyor gece ve küller
Bir çýrpý da gerisin geri sarýyor
Sen için derlenip toparlanýyor
Sonra demetlenip rengarenk güller
Kendim kendi elimde buket iþte seni bekliyor

Þimdi çýkýp geldin diyelim
Saat on bire çeyrek kalmýþ
Uykusuz gözler, el kol budanmýþ
Ufkumda cenazem, gözlerim kapýda
Gönlüm çýkmaz bahçenden, kötü dadanmýþ
Serçeler yola kýrmýzý halý seriyor
Kuþlar da etkisinde kalmýþ bu aþkýn
Sokak köpeði pabucumu geri veriyor
Üstüm baþým bir çeki bir düzen, hazýrlanýyor
Ýþte baþlýyor deprem, sallanýyor yerküre
Dizlerimin üstünde çöküp kalmýþým
Önce aklým baþýma, sonra sen geliyor

Þimdi çýkýp geldin diyelim
Saat yedi otuz sabahýn körü
Yarý uykuda sevdamýn koru
Efkar trendin uyduruyor sabaha dekoru
Açým, susuzum, dilim damaðým kup kuru
Ve çýrpýnmakta içerim de bir güvercin
Tahliye olacak gibiyim, öyle bir his var bende
Açýlýyor demir kapý, hem de ardýna kadar
Süzülüyor yüreðim, daha köþeyi dönmeden sende
Depreþiyor gökçek sevdam, sallanýyor aheste

Þimdi çýkýp geldin diyelim
Saat akþam üstü ona yaklaþmýþ
Hasretindeyim büsbütün, dem vurmuþum kedere
Yaþým genç, baþým siyah, ama ruhum ihtiyar aklaþmýþ
Gönlüm federal devlet kurmuþ
Yoksulluk diz boyu, kuraklýk halký hortlatmýþ
Bir anda baþlýyor yaðmur yaðmaya
Hazine altýnla dolmuþ ve taþmýþ
Halkta bayram havasý, sen kapýya yaklaþmýþ



Þimdi çýkýp geldin diyelim
Saat on yedi otuz, vakit ikindi
Ayla yer deðiþtirmek üzere yüzün
Vedalaþmak için yamacýma dikildi
Bulutlar parçalandý, hissedince sancýmý
Gözlerinden üç-beþ damla gün yaðmuru döküldü
Ýþkillendi yine aðaçlar, yokluyorlar nabzýmý
Bir aðaç cana geldi olduðu yerden söküldü
Bir titreme sardý beni, san ki biri dokundu
Açtým gözlerimi, o da ne? Aman Allah’ým sen
Sandým selam okundu


Þimdi çýkýp geldin diyelim
Saatin önemi yok, sen de durmuþ ilerlemez bir milim
Darmadaðýn olmuþum, avarelik diz boyu
Sen hayaller avutuyor bir dilim
Sarsýlmýþým, örselenmiþ, hoyratým bir köþede
Bu iþin içinden çýkamaz hiçbir bilim
Darmadaðýn bekar odam sýrça saray oluyor
Mis kokular tenimde, laciler üzerimde
Gözlerim apaydýn, ruhum cenkten cenge giriyor
Saçlarým bahar kavramýþ, ellerim pamuk san ki
Tüm hesaplarý altüst eden bir sonuç
Bir mucize ve ellerim gül tenine deðiyor
Ur ufak oluyor her þey, daðýlýyor nazarýn da
Gün, ay, yýldýz hep gülüyor yüzüme
Bu fetih siliyor, kapatýyor çaðlarý,



Muhittin DAÐHAN

Sosyal Medyada Paylaşın: