MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Yağmurlu Bir İstanbul ...
Abdulselam Parlak

Yağmurlu Bir İstanbul ...


Yaðmurlu bir Ýstanbul akþamý
Dýþarýda bardaktan boþanýrcasýna yaðmur yaðýyor
Sanki gökyüzü hüzünlenmiþ aðlýyordu
Pencere kenarýnda bir fincan çay eþlik ediyordu yaðmuru seyrediþimi.
Yaðmur öyle yaðýyordu ki pencereme vurup durma hadi çýk dýþarý der gibiydi.
Bir süre sonra pencerem buðulaþýp manzaradan mahrum etti beni
Daha fazla dayanamayýp hýzlýca üstümü giyiniyorum
Çekmeceden de arabanýn anahtarýný alýp atýyorum kendimi dýþarýya
Oda sýcaklýðýndan çýkmanýn etkisinden mi bilmiyorum dýþarýya çýktýðýmdan yaðmur þöyle bir titretiyor içimi.
Alýþtýrma yapýyor sanki bana..Daha dur yeni baþlýyoruz der gibiydi.
Bir süre sonra kaynaþtýk birbirimize
Pencereden seyrettiðim manzaradan uzak yerlere gitmeliydim ama nereye..
Deðiþik heyecan deðiþik yerler görmeliydim.
Atýyorum kendimi arabaya nereye gideceðimi bilmeyerek
Yola koyuluyorum radyoyu açýp aheste aheste ilerlerken radyodaki þarký sanki o anýmý paylaþýyor
Neredeyse hepimizin bildiði Sýla’nýn kafa adlý þarkýsý açarýz radyoyu yol nereye biz oraya
Ýyi gelmez mi hiç deniz havasý diyor.
Bana bir anlamda yol gösteriyor.
Gidiyorum sahile býrakýyorum bir köþede beni buraya getiren dört tekerlekli dostumu.
Sahilde baþlýyorum yürümeye dalýyorum uzaklara gidip geliyorum.
Yaðmur iyice þidettini artýrýyor o anlarda sanki beni gördü de hoþ geldin diyor
Baþýmda kapþona raðmen sýrýlsýklam oldum
Ee Ýstanbul bu yaðmuru bile sadece yukarýdan yaðmaz her taraftan ýslatýr adamý..
Durdum daldým gene uzaklara neler geldi geçti aklýmdan neler..
Hayatta yaðmur gibi akýp gidiyor
Bizde içinde savruluyoruz oradan oraya tutunmaya çalýþýyoruz.
Daha dün çocuktuk,þimdi genç bir zaman sonra yaþlanýp geçip gideceðiz bu imtihan dünyasýndan..
Daha düne kadar hedefler koyup onu olacaz bunu olacaz onu okuyacaðýz bunu okuyacaðýz derken
Þimdiye bakýyorum da okul desen okuduk iþ desen eh iþte elimiz ayaðýmýz tuttuðunca bir þeyler yapýyoruz
Hedeflerde geriye annemin baskýlarýyla evlilik kaldý sanýrým.
Onu da þimdilik yalnýzým
Herhangi biriyle deðil
Beklediðime deðecek biriyle devam etmeliyim bu yola deyip geçiyorum..
Yürüyüþüme devam ederken ne uçuþan martýlar eþlik ediyor bana ne de midye satan adamlar
Sadece yaðmurdan kaçýþan insanlar ve de bilerek yada bilmeyerek onlarý ýslatan arabalar vardý
Herkes bir koþuþturma içerisinde hayatta öyle deðil mi ki!!
Yaðmuru o kadar benimsemiþim ki üzerimdekilerin aðýrlýðýný hissetmiyorum
Sýrýlsýklamým umurumda deðil öylece ilerliyorum
Ýstanbul rengarenk ýþýklarý,denizin dalgalarýnýn sesi adeta hayat veriyor bana
Sahilde o kadar kaptýrmýþým ki kendimi saat çok ilerlemiþ dostumdan çok uzaklaþmýþým
Geri döndüm hemen zaten o da hadi gel bu kadar yeter eve gidelim der gibiydi.
Binip evin yolunu tuttum
Eve geldiðimde pencerenin kenarýna geçip yaðmura sesleniyorum;
Ey yaðmur sýrýlsýklam oldumsa da
Hiç uzak kalma hep yanýmda olsana ...!


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.