Güneþim oldun yeni doðan günüme Öylesine beni saran hayata baðlayan Aðacýn kökleri gibi iliklerime iþleyen sendin Gün seninle baþlar sensiz batmazdý güneþ Nereden bilirdim bir gün köklerini býrakýp benden gideceðini Uyanmak istemezdim sensizliðe Ama gittin iþte … Kalemimi kýrdým artýk yazmayacak Sevdamý gömdüm yüreðimin en derinine Sen gitsen de bende hep var olacaksýn Sen olmasan da seni yaþatacak bu yürek Her gün yeniden yaþayacaksýn bende Her gün doðacaðým seninle yeni güne Sen hep yaþa bende diye Ben hep yaþayacaðým… Bu sana son haykýrýþýmdýr Seni çok sevdim Ve hep seveceðim… Sen bilmesen de Sen hep bende yaþayacaksýn Ýþte ben seni öyle sevdim… Þimdi susuyorum can Sessiz çýðlýðýmsýn artýk Hoþça kal Ben hoþça kalamadým…….
KARDELEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
medusa59 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.