sevgilim aðladý ,çocuklar
tozlu yollardan geçmiþtik aðlamazdý
elinden ekmeði gitmedi oysa
içimde sevi sýcaklýðý vardý hep
üþümezdi avuçlarým
yanaklarýnda sabah havasý
boðaz manzarasý gözleri
çatýnca kaþlarýnda dalgalarýn sesi
bir kýþ girdi aramýza
don tuttu rüyalarým
ne sabah ne akþamlarý
görünceye dek gözlerim
erirdi sözlerinde ki asýk surat
üþümek arada sarýlmak için
biraz umutsuzluk her zaman
bizim evde bir soba vardý
ýsýnýrdýk batmadan uykumuz
þimdi uyanýrken kaçaklar
sonsuzluk ötesine gidiyorlar
ve sen onlarla gittin
oysa ben biraz üþümüþüz sanmýþtým
sen aðlýyorsun ama
sadece sarýlalým istiyorum
ama sen aðlýyorsun hala
yanaklarýnda martý gölgesi var
gözlerin meçhul bir geminin karartýsý
nereye gidiyorsun yaðmur var akþam üstü
kayboldu gözlerimden
kayboldu
uzaklara
çok uzaklara gitmedi ama
kayboldu gözlerimden
aðlayarak gitti oysa
hatýrladým seni
meðer soðan tarlasýnda yürümüþüz elele
o günde aðlamýþtýn...
Ümit Berhami / Soðan tarlasý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.