Korku dolu gözlerime bak çocuk,
Üzerimden kaç fil geçti bilmiyorum.
Sýcacýk bir sima arýyor insan bazen,
Gelip kalbimize çöreklensin diye,
Dünyanýn bütün güzelliklerini de getirseler,
Deðiþemem huzura…
O huzur ki eðilsin ayazda, hazýrým ben onu sýkýca sarmaya.
Ey çocuk! büyümeyecek misin sen?
Dünya seninle oynamaktan yoruldu,
doðma artýk günbatýmýma,
yoksa sen kocaman kalbinle uykuda mýsýn?
Çocukça þarkýlar söylerim, akþamlarým birer atlýkarýnca,
Elime dizdiðim mavi bocuklarýn burnuna deðdi aklým,
Nefesim bir anne eli kadar sýcak,
Sessizliðim bir taþ kadar soðuk,
Kehribar rengi aynalar bana mý küstü nedir?
Aþkýndan açelyalar açtý kalbimde,
Aç kaldý sabahlarým.
Dumanlý aklýma bir dua yolla, lanetlendi fikirlerim,
Dudaklarým mim oldu, lisaným Elif…
Boyun eðmeyen kalbime büyü mü yapýldý,
Aþk kitap arasýna gözyaþýný saklamakmýþ.
Kokusu aðýr sensizliðin, duyularým yetim kaldý.
Kâinatýn orta yerinde bir zavallý,
Sadakasý biraz sevgi, biraz umut.
Sorularýn feryadý duyulmazmýþ,
Saðýrlaþtý sanrýlar, suskunlaþmýþ sol yanýmýz…
MG-KEFaret
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.