Kader deyip geçtiler þu benim alnýmdaki kara yazýma. Silinmez dediler. Uðraþma dediler durdular yazýma. Vurdular kýrdýlar bana, Ben alnýmdaki kara yazým yüzünden aðlarken.
Kader deyip geçtiler þu benim alnýmdaki kara yazýma. Beladan, belaya sattýlar beni. Neler geldi neler, genç yaþýmda hayatta baþýma. Vurdular, kýrdýlar deli ettiler beni deli. Kara kaderime gece gündüz demeden aðlarken.
Kader dediler geçtiler benim alnýmdaki kara yazýma. Silmeyi denedim alnýmdan olmadý Kaçmaya çalýþtým yine olmadý Bir þeyler oldu sonunda benim aklýma. Elimde sigaram pencere önlerinde kara, kara düþünürken.
Kader dediler geçtiler alnýmdaki kara yazýma, Þu çaresiz derdim yüzünden Dediler ölüm artýk sana yakýn, hak oldu bak sana. Ve bir gün kapým çalýndý, Gülerek girdi ölüm kapýmdan, Ben onu davul zurna ile onu, kapýmda beklerken.
Not : Öyküsü denemelerim bölümündedir teþekkürler.
A.Yüksel Þanlý er 09 Ocak 2013 Antalya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.