_____________Senden evvelim hiç olmadý, _____________Karanlýk bir evreydim sensiz, _____________Iþýksýz ve umuda yabancý…
Ne zaman ki sen geldin, Ne zaman ki yüreðime deðdin... Hatýrladým eksikliðini, Çaresizliðini kalbimin… Çözülürken, zemheri ayazý ellerim, Ellerinin ateþinde... Her yorgunluðunda gecelerimin, sabahýna güneþle dingin, Ve zengin bir umut, Sen doðuyordun gözlerimde… Mavi bir düþtü, sana dair her hece, Pembe bir gizdi gülüþün, Bakýþlarýn nihayetsiz bilmece… Ýlmek ilmek sevgi hýrkasý, Düþüncemin kurtuluþ patikasý… … Koparttýn bütün zincirlerimi, Kýrdýn ýþýðýnla azgýn karanlýðýmý, Þiir gibi, türkü gibi tenime düþen sesinde, Naçar kalmýþ sessizliðimi... Kýzýlderili, çinli ve zencileri, Seninle –sende- sevmeye baþladým, Devamýndayým þartsýz sevmenin. Hibe ettim kalbimi, Baðýþladým aþka, Maziden toplarken kýrýntýlarýný ezik kalbimin… Ve _____________________Sevmek en asil duyguymuþ, sende öðrendim...
___________yorgunkalem... Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.