EN SAVUNMASIZ HALİMDE

Yutuyor bu þehir beni

Ardýmda anýmsanacaðým bir belirti býrakamamýþým beceriksizliðimden
Kaybolmuþum kalabalýk bir hareketlilik içinde,
Yolumu sorsam, bilen yok…

Aile baðlarým, dostluklarým,
uzun mesai saatlerindeki teþrifi mesailerim yok… eskimiþler.

Bu þehir beni mahkum ediyor bir ýssýslýkta…
ben ve duygularým mahkumuz…
Duygular…
Yani, özlemlerime ve öfkelerime dair karman çorman piþmanlýklarým…
Hangisi piþman olmaya deðer ya da deðmez
Hangisiyle baþ etmek mümkün…
Bilemiyorum ki…

Biri kalbimden hançerlemiþ,
Biri sýrtýmdan…
Mahkum etmiþim hepsini, zindanlarýmda, müebbetsiz cezalarla.
Duygusallar meclisi ise açmakta kapýlarýný tüm zindanlarýn.
Ve beni baþbaþa býrakmakta onlarla
En savunmasýz halimde
Yine vururlar yüreðimin en olmadýk yerinden
yaralanacaktýr en mantýklý lopundan beynim…


Sosyal Medyada Paylaşın: