Ölüşmeler
-Ölmek herhalde rüzgara karýþmaktýr- dedim kendi kendime.
Rüzgar sinirlendi birden
”Bana ölüm katýp fýrtýnaya dönüþtürme” dedi.
Sustum.
Bir göz kýrpýmý kadar.
Ki insan ancak o kadar susar.
-Bazý yüzler ancak öldüðünde gülemseyebilirmiþ sevdiðim
Bu endiþeli yüzümü yaþarken sana hiç dönmeyeceðim.-
Sonra kýzdým dilime
Bir daha yanlýþ kelimeler seçme diye.
Dilim sinirlendi birden.
“Seçmece deðil hemþerim bunlar ” demez mi?
-Aþaðý tükürsem gözyaþlarým.
Yukarý tükürsem gözyaþlarýn.-
Bilmiyorum en son ne zaman aðladýlar
Ego çöplüðünden kullanýlmýþ ego taþýyan egoistmanlar.
Muzip bir çocuk gibi dakikalarca tutup kirpiklerinden
Aðlatmak gerekli onlarý
Sonra kýzdým kalbime
Bir daha kin besleme diye.
Kalbim hüzünlendi birden.
"Þiire besmeleyle baþlasaydýn beslemezdim"
Demez mi?
-Soluma baksam kibirden balçýklar
Saðýma baksam kibirden balçýklar.-
Ýsrafil tanýr beni, Azrail kadar
Biliyorum son gün gelecek yanýma.
O Sur’u üflemeden önce,
Orta okuldan kalma
Kýrmýzý flütümle
Bütün hüzünlü tören ve merasimlerdekinin aksine
Hareketli bir parça çalacaðým…
-Vel evveli bismillah
Vel ahiri bismillah...-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Durukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.