Furkan Doğan

I
sen batarken güneþ doðuyordu.
akdeniz de çýðlýk çýðlýða bir sabah
kuþlar gördü insanlar
oradan oraya uçuþan kuþlar.
kanatlarý kýrmýzý,
bembeyaz kuþlar.
gagalarýn da senin bilyelerin,
gazze’li çocuklara götürdüðün.
bilyeler de kan
bilyeler de gözlerin
ve bilyeler de dörtte üçü hüzünle kaplý bir küçük dünya.
üzüldüler mi o bilyeler
sapanýnýn dudaklarýnda
gitmek istedikleri asýl yere gidemedikleri için?
söyle Furkan?

II
ruhunu gemiye yelken mi yapmak istedin?
hayasýzca akýna, göðsünü siper mi etmek istedin?
tenindeki kurþunlardan, insanlýða buket mi vermek istedin?
gözlerinde ne gördüler de bu kadar korktular Furkan?

dur dedin de durmadýlar mý?
vurmayýn dedin de vurdular mý?
yaþýn kaç diye hiç sormadýlar mý Furkan??

bunlar yamyamdýr, sana söylemediler mi?
insan etini topraða banýp yerler, demediler mi?
"hele sen bi dur" diye, omzundan tutmadýlar mý?
kýrmýzý ýþýkta dayanamayýp fýrladýn mý Furkan?

III
yaradan yeniden gönderse Hz. Süleyman’ý
tutup bu hayvanlarla konuþur mu Furkan?
Sosyal Medyada Paylaşın: