Şivlilik
bir hafta önceden bakkallarda ýþýldardý
gökkuþaðý fenerler.
bu sene gofret mi alayým þeker mi?
diye sorardý babalar.
o gün okul filan olmazdý
ne kýzamýk ne kabakulak
hiç biri bizi durduramazdý
bir gün öncesi alýrdýk fenerleri akþamüstü
boþ arsalarda alevlerdik tekerleri.
üstünde þöyle bir atlar,
cesareti ruhumuzda yoklardýk.
sabahýn sekizinde heycanlý gözler açýlýr
sýrtýmýza gocuðumuzu geçirirdik.
anne ver bana ordan üç tane poþet
biri kuruyemiþ meyveye
biri çikolata þekere
biri biskuvi gofrete
tam çýkacakken kapýdan.
abi gelelim mi bizde?
ulan gelmeseniz
benim topladýklarýma ortak olursunuz.
haydi düþün önüme..
þurdan çaðýr Fatih’i Tevfik’i
beraber dolaþalým
mahallenin sokaklarýný
beraber arþýnlayalým..
hemen ilk komþular
yengeler halalar.
sonra mahallenin bakkalý
dolsun torbalar.
bizim mahalle bitince
hemen baþka mahalleye.
açgözlülük deme,çocukluk iþte
varýnca bir apartmanýn yanýna
bakarsýn ki tam on katlý
açýnca kapýyý yüzüne bir sýcaklýk
belli kaloriferli..
hemen basýp bir zile
kapýda bir teyze
yüzünde þaþkýnlýk
sanýrým yabancý..
’Þivliliiiiiiiiiiiiiikk’
-þivlilikte nedir? bilmem ki ben.
-en iyisi size birer lira vereyim
yok teyze istemez
paran sende kalsýn
seneye bir tabak þeker
kapýnda hazýr dursun..
anlaþýldý
burda bizi pek anlayacak yok
zaten dizlerimize kara sular inmiþ
iki üç kat olsa neyse,
on kat çok...
ordan çýkýnca.
köþede üç beþ *Doðanlý
bakýnca gözlerine
poþetlerde gözleri
baþlarý dumanlý
’Allaahhhhhhhh kaçýn oðlum kaçýn.’
saatlerdir topladýðýmýz emeði
üç kenefe kaptýrmayalým
erkekliðin yüzde birini
burada ispatlamayalým..
nefes nefese koþunca
üçyüz beþyüz metre
baktýk ki geriye
ardýmýzda kimse kalmamýþ
oturunca dibimizde ki kaldýrým üzerine
duyduk ki
kalbimizde sukunetten eser kalmamýþ..
yeter dedik bu kadar
Allah gözümüzü doyursun
hadi gidelim evimize
anamýz karnýmýzý doyursun...
üç ayrý poþet
üç ayrý zulaya saklanýrdý
bir hafta þivliliðin tadý
damaklarýmýzda yankýlanýrdý..
dedem bana anlatmýþtý
ben de size anlattým
cömertliðin si mgesini
bir kez daha yaþattým...
*Doðanlý/Doðanlar Mahallesi:
Konya’nýn Karatay ilçesinde bulunan belalý bir mahalle ve orada yaþayan sakinlere verilen ad.
Konya
17 Ocak 2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Durukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.