Ön yargýlarýný kýsa bir süreliðine kaldýr rafa At gözlüklerini þimdilik koy kenara Edebimle iki çift lafým var sana Beþ dakikaný ayýr da dinle beni ey gardaþ…
Ýçimde kin, nefret, öfke ve intikam beslemem Kiþiliðimdir duruþum Yüreðimden kalemime dökülenlerse özümdür Küfür bilmem, hakaret bana yakýþmaz Kaba kuvvet ise hiç tarzým deðil
Maraþ katliamýný yapan soysuzlardan olamam Madýmakta canlarý yakan yobazlardan hiç olamam Hele dini kendi menfaatleri için kullanan Allah’sýzlarla asla iþim olmaz Yargýsýz infaz yapamam Düþünceme saygý duyanýn düþüncesine saygý duyarým Konuþarak derdimi anlatmaya çalýþýrým Dikte etmek isterse düþüncesini Terbiyemle tepki vermesini de bilirim Alevilere ( bize) yaptýklarý gibi kapýsýna kýrmýzý kalemle çarpý koyamam Onlar gibi davranýrsam nedir ki onlardan farkým?
Bilir misin ben kimlerdenim gardaþ? Ben; Müslüman’ým Kur’an-ý Kerimdir baþucumdaki kitabým, Allah, Muhammet ya Ali’nin yoluna kurbandýr baþým, Pir Sultan Abdalýn soyundaným, Yunus Emre’nin dergâhýndaným, Hacý Bektaþi Veliye yüz sürenlerdenim Mustafa Kemal ATATÜRK’ÜN izinden gidenlerdenim Türküm, Aleviyim, Denizlerin daraðacýna korkusuzca gittiði gibi yürekli bir devrimciyim Aslýný inkâr etmeyenlerdenim Vataný için can verenlerdenim Her þeyden önce Allah’a inanan Özü, sözü bir olmaya çalýþan Din, dil, ýrk ayrýmý yapmayan Yaratýlaný Yaratandan ötürü seven insaným…
Eðer hala anlayamadýysan bacýný Sana da EYVALLAH gardaþ…