YOLUN SONU

YOLUN SONU

Yaþým tepede, hayatým zorlaþtý,
Kapým çalýndý, açmam zorlaþtý.
Baston elimde, yokuþ zorlaþtý,
Uzaklara gitmek zorlaþtý gardaþ.

Dostlarýmý aradým, yerlerinde yok,
Komþulara sordum, tanýyaný yok
Aradým adres defterimi , rafta yok,
Yalnýzken mutlu olunmuyor gardaþ.

Açýlayým dedim yürüdüm biraz,
Yoruldum bir köþede oturdum biraz.
Yaslandým duvara uyumuþum biraz,
Artýk yorgunluk çekilmiyor gardaþ.

Gazetemi okudum, masaya koydum,
Arkadaþlarýn resmini albüme koydum.
Soðumuþ kahveme iki þeker koydum,
Yolun sonumu geldi söyleyin gardaþ.


06.01.2013
Ahmet BAÐÇE

Sosyal Medyada Paylaşın: