VEFASIZ

VAFASIZ


Pencerenin önündeyim, baksan görürsün,
Gölgen görünüyor gelip geçer perdende.
Sokakdayým, lamba altýnda gelsen bir kere,
Gördüðün manzaradan baksan resmime.

Aklýna gelsede baksan pencereden tipiye,
Görsen bir bardak ýlýk su versen elime.
Ýzini arasam bardakda deydiðin her yere,
Ýçmeden tutarým dökülmesin su yere,

Gidemiyorum çakýlý kaldým, ayazdan üþüyorum,
Soðuk, tipiden sensizlikden titriyor her yerim.
Hissetmiyor üþümekden ne elim nede bedenim,
Gel, biraz kar ver, üþümüþ ellerime süreyim.

Gözlerimden yaþ akýyor, lakin donmuyor,
Kulaklarým, yanaklarým anlým yanýyor.
Dinmiyor gözümün yaþý, üþümekden damlýyor,
Akýyor göz yaþým, silsem de vefasýza aðlýyor,


12.01.2013
Ahmet BAÐÇE

Sosyal Medyada Paylaşın: