anımsatma

yüzümün en sýrnaþýk halidir gördüðün
dilimin en çözülmüþ
ruhumun en örtüsüz hali
ve sözcüklerimin en özgür yürüyüþüdür ruhuna.
topla beni kendinle
ve çýkar maskesini duygularýnýn
demeden: ’bu aþk bana fazla!’


göðe sevdalanýþýna küstüren bir kader çizme bahtýma
tahtým kýrýk döküktür uzaktan baktýðýnda
nefesin þifa!


onarýcý bir gücü vardýr sahipleniþinin
iyileþtirici bir týlsýmý
kolyemsindir göðsüme taktýðým
ve sakladýðým kazaðýmýn altýna
sahiplenmiþimdir varlýðýný
kimselere göstermek istememiþimdir


bencilimdir adýnýn geçtiði cümlelerde
bencilliðim sevgimdendir
sevgim yüreðimden
ki söz geçirmek istemem ona
tecrübe edinmiþimdir yokluðunu
yokluðun yokluðumdur
varlýðýn varlýðým
hep yaþamak arzularým
bir nebzeden çokça fazla
açgözlülüðüm tiryakiliðimdendir
býrakamamýþýmdýr
ve istememiþimdir kopmayý


çokça diyeceklerim vardýr sana
çokça yakarýþým
çokça þiirim
utanmýþým söyleyememiþimdir
yazmýþýmdýr sayfalara
okutmamýþýmdýr


ruhumun melodisine kulak versin ruhun
yaðan yaðmura
eriyen kara
çatý diplerine sýðýnan kuþlara
en çok da kuþlara baksýn gözlerin kýþ günü -göðünden kaçan-
beni hatýrla.





Sosyal Medyada Paylaşın: