Kar da yanar mý deme Beyaza kor düþtü izinde Soðuk yanýðý adýmlarým ayný hikayeyi dolaþýyor bu kýþ da Hep üþüyor. Göðsüme ektiðim tohumlar çürüdü yerinde Ümitlerim boy vermiyor Ruhum ezildi ruhunun aðýrlýðýndan Cüce bir ümidi emziriyor sevdam Büyümeyeceðini bile bile.
Yine de seviyorum býraktýðýn izlerin üstünden geçmeyi Haramice giriyorum aralýk kapýlardan Cam kenarlarýna ekmek kýrýntýlarý býrakýyorum zihnimde Bir serçenin gagasýný okþuyor ümidim Karnýný doyuruyor Elhamdülillah deyip kalkýyorum bir düþten Bereketi eksilmiyor gönül soframýn Baþköþede kurulu yerin Baðdaþ kurup oturmaný bekliyor. Gelsene!
Yaraya tuz basmak deðil de sevdiðim Tuzu uzatan ellerin acýtýyor canýmý Gel gör ki en çok da onlar sevdiriyor Varlýðý eza yokluðu eza bir yolu arþýnlýyoruz birlikte ya çoðuz ya hiçiz ortasý yok.
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.