Mutluluðun düþtü bahçemdeki dala…
Bembeyaz yaðarken gökyüzü
Tenim üþüse de hayalinle ýsýnýyorum
Gözlerin kalbime doðduðu günden beri
Kelebekler göç eder içimdeki yerine…
…
Bir hüzün deðse yüzümdeki çukura
Aldýrma, senin bir busen kadar kýsa sürer
Hüzünlerim girer mutluluk kýlýðýna
Sana doðru yelken açar kar taneleriyle
…
Sensizlik buz gibi deðse de tenime
Avuçlarýn da ellerim gelir aklýma
Yokluðunda böyle ýsýtýyorum yüreðimi
Ýþte! bunun için pes etmeden yaþadýðým
Sabret sesi nefes olan yarim…
…
Tadýna sen deðdin mutluluðun
Estikçe vuslata dair rüzgarlar…
Üstümde bir ýþýk gönlümde hep sen var
Sensizliðin her harfine bir kurþun sýkarak
Yokluðunun gecesinde seni demlemekteyim
Güneþin bulutlara sarýldýðý bir gün doðumunda
Mesafeleri yakýn edeceðiz seninle
Ve KAR düþmüþ kirpiklerimizi birlikte sileceðiz…
Rasim Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.