Anne çiçeği...

ben kaldýrim gülü oldum
unut beni anne

dediðinde

o kaldýrým taþý sen
altýnda ezilen anne çiçeði ben yavrum
Haticem her ayak basýldýðýnda üzerine
ahhh eder anne çiçeði
kim ne derse desin
ne durumda olursan ol
ben hep senin annenim
dön gel baðrým açýk
kalkan gibi korurum seni korkma
birlikte savaþalým oralarda yanlýz kalma

diye yalvarmýþtý

ilk ve son aramasýydý telefonda

ve gidememiþti
cesaret edememiþti savaþmak için güç yoktu
dizlerinde
yüreðinde
kirlenmiþ bedeninde

ellerinin kiri olmuþtu çocuk yaþta çýktýðý erkeklerin
kendisinin ise sonu
masum küçük bir kartopu
günah
çýð olup altýnda ezmiþti o’nu

adý çýkana kadar caný çýksýn demiþ babasý da dahil
tüm akrabalarý
idamlýk mahkum gibi ipini kesmiþti
dayanamayýp onca baskýya
bir ikinci hataya düþüp evden kaçmýþtý

þimdi kaldýrým taþý
eskiden hatice

sesi nefesi yoktu artýk adý gibi baba evinde kalmýþtý
prangalar sustalý býçak dudaklarýnda

sus sarmaþýklarý yüreðini kaplamýþ
aðulu çiçekleri
panzehirsiz

anne çiçeði her ahhh ettikçe
hatice bin ah eder
hatice bir ahhh ettikçe
anne çiçeði kanlý gözyaþý döker

keþke ah
keþke o ilk günlerde
dön diyen anacýðýný dinleseydi
bu kadar batmadan çamura
azýcýkken kiri pasý
babacýðýnýn ellerinde ölseydi

ölmekten ne kadar çok korkmuþtu o günler
þimdi her gün bin kere yüz bin kere ölüyordu
morfin vuruyordu duygularýna
yoksa dayanamazdý duvarlarýn þahit olduklarýna

her ayak izinde bir yapraðý çürüyordu anne çiçeðinin
her yaprakta sarmaþýklar büyüyordu yüreðinde
aðulu panzehirsiz sarmaþýk çiçekleri
ve kaldýrým taþýnýn altýnda aðlayan anne çiceði ölüyordu

dön dediðinde dönseydim anne
keþke namus kurþunuyla ölseydim anne

her gün ama her gün
ölüyorum anne ölüyorum diyordu


aðlak elleri ile yine kendi kendini boðuyordu





Sosyal Medyada Paylaşın: