Unutma hýrkaný aksam çýkarken Sen üþürsün oralarda Ben güneþ ýstýraplarýndayým. Ýlk uyuþmazlýðýmýzýn iklimi bu. ... Üzülme! Ölünce geçer.
Sen dünyanýn göçünü sarmýþsýn hörgüçlerine Benim hörgüçlerimde gönül yanýklarý, Dünyayý verseler taþýrdým da, taþýyamadým gönlümü. ... Boþver! Ölünce geçer.
Tutsak kilitler vursalar ikimize Ben boyun eðerim Sen gözlerini yumarsýn Açsan gözünü, delikten dünyayý göreceksin Dehþetli bir umut saracak bizi. Açma! Ölünce geçer.
Gün ýþýr, gün üþür bende. Geceye hasret Gece ölümsüz korkularý bastýrýrým. Sarýlýrýz bazen, yâr gibi yaren gibi Çoðalýrýz, günahsýz ikimiz. Kimsenin haberi olmaz. Onu geceleri yok ettiðimden.
Olsun! Ölünce geçer.
Geceleri benle sarýlýp Gündüzleri senle aðladým. Yanýbaþýmdaymýþsýn gibi Seni üstüme alýndým. Korkutmasýn seni bu Ölünce geçer!
Dilimde sözler birikiyor. Vazgeçiyorum. Vazgeçtikçe, sözler yazýlmamýþ kitaplarým oluyor. Artýk basmayacaðým o kitaplarý ben. Sen okuma! Ölünce geçer.
Ahhh yoruldum anlatmaktan. Sen sadece hýrkaný giy, Üþüme. Yeter bana. Sýrtým yere gelince, nasýlsa hepsi geçer!
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emily07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.