ISLAK ŞARKI

beni rüyalarýndan soyunduðun günden beri
ödünç rüyalar besliyorum koynumda


þehrini býrakýp geride
düþlerime geldin sessizce
sen gitmiþtin….
karabulutlar taþlýyordu aklýmý
yok sayýlýyordum her çýktýðým yolda
aþk ölümdü
öldük
þiirlerimizle gömdüler bizi
ne namazýmýz kýlýndý
ne selamýz verildi

yanýyordu çöller
çöreklenmiþti karanlýk üstümüze
ay kapanmýþtý gözlerimize
ateþini kaybetmiþti cehennem
yandýk
yanýyordum bedeninde
günaha davetkârdý þeytan
günahlar gözlerimizde isyan
günah sendin
günahkârdým tüm dualara haliyle

sen soluðum
yoksunluðum
yarýnsýzým

,
rüyalarýmdaki alacasýna saklandýðým gece
duymuyorlardý çýðlýklarýmý
seni basýyorlardý yaralarýma

çýðlýklarý askýya almýþtý hüzünler
baþka bir zamanda aðladýk çýðlýk çýðlýk
sen tükenmek bilmeyen denizdin
içtikçe kanamýyordum
tenine her dokunuþumda þahadet ederdi yüreðim
kapýyý çekip ardýndan
yinede gitmiþtin
þimdi ayyaþlýðýma aþina sokaklar
dudaklarýmda senden kalan ýslak bir þarký
ayaklarýmda çarpýk birkaç adým
bundan sonra her þey hüzün
yüzüm

düþmüyor aynalara bile
aðlasam karýþacak gözyaþlarým gözlerine

edasýný kaybetmiþti sabah yeli
sen denizlerin ötesinin çileli sevdasý
ben topraðýn çatlak yüzü
saçlarýnda tutuklanmýþtý ay
sabaha keþ düþerdi güneþ
benim dona çekerdi yüzüm
artýk yabancýyým yaþadýðým þehre
her düþ düþkün
her rüya riyakar
ateþi kor ile söndüren kadýn
kelimelerim seviþiyor satýrlarla
bir þahadet edasýyla
þiirler yanýyor sakladýðým sözcüklerin enkazýnda
sen üzülme diye
gözyaþlarýmda boðdum zamaný
aklandý þiir günahýndan
þimdi yazdýðým þiirlerle vur beni
güneþ maðrur
ben isyankar
ölümü kokladýk koynunda
lime lime döküldüm
adýn ölümdü
ve öldüm


Sosyal Medyada Paylaşın: