Vedalar acýtýr vedalar kanatýr insaný
Nede pis örerdi kader aðlarýný
Hele bir de ortada bir sevda var ise
Daha mý zor gelir ayrýlýklar ?
Melankolik bir havaya bürünür ortam
Gözlerde çay buharýnda kalmýþ gibi buðular
Her dokunuþta titreyen eller
Kaçamak bakýþlarda kýzaran yanaklar
Ve saate bakmalar sýklaþýr
Beklenen dakika geldiðinde
Gözlerden akan bir iki damla yaþ
Birbirinden kopamayan eller
Nasýl güzel bir veda sahnesi
Kýskanýyorum bu sahneleri ben
Hiç yaþamadým her nedense
Acaba sevemedim mi, sevilmedim mi çözemedim ?
Son veda sahnem trajik komik sanýrým
Hiç hüzün yoktu ne yürekte ne de gözlerde
Sadece bir ara aptal bir bulut
Üzerimizden geçerken akkýtý bir kaç damla
Hepsi bu
Yüreklerimiz mi donmuþ
Yoksa
Sevgi sandýðýmýz kocaman bir yalan mýymýþ
Ayrýlýðýn ardýndan beklene telefon hiç gelmedi
Gele gele yine kýsmetime kocaman bir kelek
Bana ait olmayan bir mesaj telefonumla yüreðimi hoplatan
Yok ya kader beni sevmiyor
Ya da ben güzellikleri çekem konusunda beceriksizim
Oysa ne kadarda isterdim gözlerde kaybolmayý
Her bakýþýmda kendimi görmeyi
Ama nerede kýsmetsizim iþte kýsmetsiz
Hadi gamselim boþ ver sende uzak dur
Sana yaklaþamayandan diline kilit vurandan
Senin suskunluðunda boðulsun
Býrak bir ömür gözyaþlarý içinde lal kalsýn
Buda senin ona son armaðanýn olsun ....