BABAM

Karanlýðýn tam ortasýnda
Buzlara sarýlmýþ yüreðim
Sen aklýma düþünce yanýyor alev alev
Yok çaresi
Sen gittin gideli sönmez yangýnlar
Özlemin ise dayanýlmaz bir hal aldý

Sen beni býrakýp giderken
Temmuz yirmi üçü
Saatler sýfýr altý otuzu gösteriyordu
Yüzümde anlamsýz bir bakýþ
Hüzün ve keder kardeþ olmuþtu
Ondan sonraki saliselerime

Her attýðým kahkahada gülümserdin
Senin her gülümsemende içime huzur dolardý
Þimdi ben kahkaha atamýyorum
Huzurun gizlendiði gülümsemen
Uzun zamandýr yok

Sen gideli kaç mevsim eskittim
Kaç hüzün denizinde boðuldum
Nice gözyaþlarý akýttým
Unuttum sayýlarýný
Bildiðim tek þey
Sensiz bu hayatýn ne tadý nede tuzu var

Özlemlerim bir çýð misali büyüyor
Hangini anlatsam
Senin yakan hasretini mi ?
Yanýnda yaþadýðým huzuru mu ?
Bana verdiðin sevgini mi ?
Evet
Kimse beni senin gibi sevmedi babam

Gel desem
Biliyorum gelemeyeceksin
Ben ise
Gelip sadece
Kara topraðýna sarýlacaðým
On dört yýldýr yaptýðým gibi
Ben konuþacaðým aðlayacaðým
Sen dinleyeceksin
Belki de yukardan bir yerlerden bana gülümseyeceksin

Kavuþma gününde biliyorum beni bekleyeceksin
Kollarýný açacaksýn
Bedensiz ruhum küçük bir kýz olarak sana koþarken
Yüzünde yine o hasretiyle yandýðým gülümsemen olacak
Ben haykýracaðým babam caným babam diyerek
Sarýlacaðým boynuna bir daha býrakmamak üzere
Kulaðýna fýsýldayacaðým
Seni çok seviyorum kocaman yürekli adam diyerek









Sosyal Medyada Paylaşın: