Helali haramla yýkayan bir devrin çocuklarýydýk biz. Sevdalarý keþmekeþinde, dibine kadar çamurlu yollarda Aklamaya çalýþýrken unuttuk kaderin hüznünü. Devþirdik koca yýldýzlarý düþürdük bir bir topraða. Zamana ayak uyduramadan, cesareti cehaletle eþit bir saklýya emanet ettik Unuttuk kendimizi adamayý uzak iklimlere. Dikenlerinde kanadýðýnda anladýk ellerimiz, Masum deðildi/k
Kusurlu bir tebessüme yol verirken her yeni gün Karanlýklarda güneþi aramaktý belki de umut Yanýp sönen ýþýða hapsettik yarýnlarý. Bitmez bilmek huþu içinde sadakat dedik Yetmedi yetmezdi de hayýr lara günah katarken Sevdayý üç güne baðlayarak sus dedik sus- a- madýk Masum deðildi/k
Ýnanmadýk. Yalandýk...
Ýçim sýra daðýlan efkarýma bilet kestim Çýktým yola arýyorum huzuru Sükuta adaðým. Sormasýnlar bana Söyletmesinler Kaçaðým bu aralar kendime de
Berna Karaoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
_menekşe_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.