Tüm ýþýklar söndü..þimdi her yer gece Vuruldu günbatýmý en kýzýllýðýndan Mecburi istikamette yol boyunca Esrik bir hüzün karþýlamasý...
Karanlýðýn hükmünü giydiðim maviliðimi sattýðým, en batýl yanlarýmla vedasal buðularý yazýlmýþ cama dayandýðýmda ayrýmsýyorum hadsizliðimi.... dehlizlerinde benliðimi yitirdiðim bir aþktan dönüþ yolunda ellerimde katilim yürek le adýmlýyorum bir aþaðý bir yukarý. gözlerimi mühürledim çok önceden.....renklere kaçaðým....vaveylasýnda zikredilen ayinsel bir haykýrýþ içim.kime söylesem tesiri yok kanatýyorum eski yaralarýmý her iç çekiþte...yanýlgýlar yumaðýnda susturuyorum sözcükleri.... Gözyaþlarýma eþ tutuyorum þehrimin sen kokan her sokaðýný.....ateþe verilmiþ düþlerime kim sahip çýkacak þimdi? Soldu dalýnda çiçek... gün geceye döndü.tüm ýþýklar söndü þimdi Her yer gece..!
Berna Karaoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
_menekşe_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.