Seni düþünüyorsam, gecenin bir vaktinde! Bir dað gibi karþýma, dikiliyor gözlerin. Duruyorsan ey güzel, yemininde, akdinde! Bir sur gibi karþýma, çekiliyor gözlerin…
Bakýyorken sen bana, göz bebeðin gülüyor, Gözler yalan söylemez, sevdiðimi biliyor, Karanlýðý yýrtarak, nasýl kayýp geliyor, Bir çýð gibi üstüme, yýkýlýyor gözlerin…
Kahkahayla gülüyor, bir damla da yaþý yok, Öylesine güzel ki, þu dünyada eþi yok, Tek derdi benim san ki, benden baþka iþi yok, Çaktýrmadan sessizce, takýlýyor gözlerin…
Del’eder gülüm beni, doyumsuz bal kaþýðý, Bulamazsýn arasan da, benim gibi aþýðý, Görsen nasýl bir cevher, yayýyorken ýþýðý, Sanki alev, kor, ateþ, yakýlýyor gözlerin…
Bazen isyan etsem de,bazen de yakýnsam da, Hýþmýndan hani korkup,bazen de çekinsem de, O kara gözlerini, gözümden sakýnsam da, Senin en güzel yerin, bakýlýyor gözlerin…
Cemalin benzetirim, zaten güneþe aya, Güzellikle birlikte, sen de edeple, haya, Baþýmý kaldýrýp ta, baksam ben de semaya, Gökteki yýldýzlarla, dökülüyor gözlerin…
Gün deðil, ay, yýl deðil, inan bir ömür boyu, Býkmam,inan bakmaktan,sana sevdiðim deyi, Bu Lüzumsuz diyor ki, gözün aratmaz ay’ý, San ki tanla, þafakla, sökülüyor gözlerin…
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.