Adı Hatice

cehaletin kol gezdiði
topraklarda kadýna yaftalanan
ezilmiþliðin,susturulmuþ luðun
çok konuþmazdýn !
gözlerinin pýnarlarýnda
hüzünler gezinirdi annem

Diyarbakýr’ýn yakýcý topraklarý
ellerinde bereket
baðrýnda hardý annem

adýna töre dediler
henüz oniki’mde
yaban ellere verdiler
çocuk olmadan kadýn oldum
yýldýzý ç/alýnmýþ gecelerde
bez bebeðimle aðladým
sen duymadýn annem

bahtým gibi
a l a c a k a r a n l ý k...
bir akþam üstü döndüm
koynuna
koru beni
töreden cehaletten
koru annem!

altýn yere düþmeyle pul olur mu?
amca oðlu namusuna kem bakar mý?
namus vicdan da deðil dilde ise
olur annem
anaç bir kartal olamadýn
kanatlarýnýn altýnda
k o r u y a m a d ý n...annem
koruyamadýn......

yüklüyüm on altý haftalýk
kendim bu kahbe dünyaya
kahbe düzene
aðýr gelirken
...yüklüyüm

adý t ö r e imiþ
ölüm emrim çýkarýlmýþ
namus çýðýrtkanlýðý yapan aðýzlardan
ben ölünce !
Bu kahbe düzen
bu kahbe dünya temizlenecek mi?
tek suçlu ben miyim?
bu kirli düzenin içerisinde


aðlak bir gecenin salisesinde
yaþam; gözlerimden akan iki damla yaþ
yolunu daha doðarkene kaybettiðim
ýþýklý bir þehir

ben öldüm !
henüz onbeþinde
kefensiz,topraðýn kýzý oldum annem
benim için aðlama çok çok geç
annem......Töre diye ufacýk çocuklarýmýzý ziyan edenleri .çiçeklerimizi solduranlarý lanetliyorum bu Þiir merhume Hatice Daþlý’ya ithaf edilmiþtir
Sosyal Medyada Paylaşın: