Benim þehrim çok eskidir modernliði altýnda
Birçok medeniyete beþiklik etmiþtir
Buram buram tarih kokar topraðý taþý
Nice sevda türküleri doðmuþtur köylerinde
Kara sevdalar konu olmuþtur destanlarda
Sen ki kirli ruhunla dil uzatan hayat veren þehre
Diline dolamýþsýn aþüfte ve yosmalarý
Kendi ruhunu tarif ettiðinden bir haber
Görmez kör gözlerin sevgiyle akan nehri
Gamlýyým diyerek dolanma boþa
Arýndýramazsýn ruhunun pisliðini
Her gün akýttýðýn timsah gözyaþýyla
Sen yaratmýþsýn zihninin dört duvarýnda
Bir günah þehri hayalinde olmasýný istediðin gibi
Küllerinde kaybolmuþsun sende Sodom ve Gomorenin
Kendini benzetirken aynalara Anka’ya
Her günahýn ardýndan küllerinden doðmayý ümit ederek
Ayýn en parlak doðduðu gecede aç küflü yüreðini
Baþla af dilemeye Yaratandan
Belki temizler ruhunu saran fesatlýðýndan
Sende bir gün ekersin sevgi tohumlarýný yüreðine
Yeþertirsin koruyabilirsen içindeki asit yaðmurlarýndan
Diline bir yol ver bundan sonra
Her sýfata göre renk deðiþme bukalemun misali
Yýlanlýðýnla deri attýn
Yalan suratýn tüm çýplaklýðý ile meydanda
Þimdi demir al bu sahilden
Kanmaz gayrý sana akýllanmaz sandýðýn ben…