Kalbimde büyük bir kýrmýzý ruj izi, Sönmeyen ýþýklarýmýn içinde ki ateþi, Söyle neden yanarsýn? Bedenimin istiþaresi bu hayat, Ve zalim bir dilsizdi aþk.
Dünyanýn çekirdeðiyle raksýydý içimde yananlar, Bir bilmediler akmayý, umutsuzca bakarlar, Bakaralardan sýyrýlan bir papatya parçasý, Bakar aval aval güneþe bir papatya parçasý, Ki beyni de yok yerinde bir kolonya akþamý.
Beynimin hudutlarýndan kaçan bir bahardý sesin, Yanký demiþler sana, yapraklarýmýn hepsi senin, Ki dönende olmamýþtý þimdiye dek güneþimden, Gözyaþlarým ayrýlýyordu teker teker eþinden, Sevinçten.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fobia Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.