Yanýlýp da ne olur, ona soru sormayýn Günleri dahi bilmez, cuma mýdýr, pazar mý? Onun dünyasý Leylâ, baþka bir þey istemez Aþk meyinden içmiþse, âþýk ayýk gezer mi?
Bakmak kolay sanmayýn, o sürmeli gözlere Dayanmak hiç mümkün mü, baldan tatlý sözlere? Bugüne dek olmuþ mu, soruyorum sizlere? Gönüldeki ukdeyi, aþk iksiri çözer mi?
Aþkýn kökü gönülde, sanma ki kuru heves Sevdâ çekenler kendin, sanýr prenses, prens Elbette aksi muhâl, insan fýtratýna ters Âþýk gerçek âþýksa, sevdiðini üzer mi?
Dikkat etmeli elbet, övenler övdüðüne Piþman olacak bir gün, dövenler dövdüðüne Dünden beri bu böyle, sevenler sevdiðine Övmesi þöyle dursun, kem söz söyler, yazar mý?
Ne olur uzak durma, ilk fýrsatta ona koþ Yâri görünce birden, sevin, kayna durma coþ Ezâ, cefâ gelse de, ondan gelen her þey hoþ Bilsen ki yârdan geldi, can cânâna kýzar mý…?
02/01/’13 Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hanifi KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.