Ben hiç bir ölünün ardýndan aðlayamadým namlunun ucunda ki kurþun gibi patlamaya an kala çevirdim gövdemi mezarlýklarýn ardýna.
Ben ölümü yetimliðinden bilirim gecenin zilletinden; boðazýma düðümlenen sevincin.
Þimdi tüm gücümle haykýrýrken doðduðum an gibi ilk nefes için bir güzelliðini görerek zodyak’ýn yeniden doðmalýyým baþka bir hayat için.
þimdi ölmeyi isteyecek kadar mutlu yeniden doðmayý isteyecek kadar yarým ve koskoca bir deryada kendi halinde yüzen körpe bir sandalým
avaz avaz aðlayan bir çocuða þeker vermek gibi olsa da dinmeyen sancýlarýn ardýndan gülümseyen umut yinede tadý azaltýr acýyý aðlarken aðzýnda dolu bir lolipop
m-jgan
Sosyal Medyada Paylaşın:
aysemujgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.