KIRIK BİR ŞEYLER

Kalan günümün her birine sensizliðe söz vererek baþlýyorum.
Zaten, ne vardý ki caným aramýzda söküp atýlmayacak
Bir eþikten atlayamadýk daha elele tutuþup
Ne zaman elini tutsam avucunda bozuk bir zemberek acýtýr elimi
Zaman, zaman, zaman diye kükreyen.
Ýçimde an kýrýklarý.

Yeþermeye yüz tuttuðunda yüreðim,
Eksik bakýþlarýnla soluverir
Yýkanmýþ sessiz küfürler savururum sana
Seslice küfretmeyi hiç bilmedim zaten.
Yýkamadan tek acýmý sana göndermedim zaten.
Ýçimde sen kýrýklarý.

Utanýyorum
Vicdan ve öfke çarpýþýyor içimde.
Sonra ikisine de birer el ateþ.
......
Ve,
Ýçimde ben kýrýklarý

Seni bez bebek yapýp astým tavana
Altý sarý üstü siyah
Gözlerin yok.
Önceki gibi.
Gözlerin hiç olmadý zaten.
Ellerin hiç olmadý.
Ýçimde ten kýrýklarý.

Keskin bir koku var burnumda
Tatlýnýn ekþiye dönüþünü beklersin hani.
Öyle...
O da tat!
Soðuk sulara hasret býrakýr insaný.
Yanar da yanar.
Ýçimde can kýrýklarý

Menzile adým adým yürürken
Tekmil duygularda bir ab_ý hayat.
Gülümseyen yaþlý diþsiz bir ninenin soluk dualarý
Ya olmazsa dediðin an.
Ýçimde biz kýrýklarý.
Ýçimde siz kýrýklarý.













Sosyal Medyada Paylaşın: