Uyan artýk çocuk ! Uyan bak, ölüyor sevdiðin. Ölüyor sevmiþliðin. Ölüyorum ben ! Ölüm benim neyim ?..
Ne kadar baksan da göremiyorsun nedense. Etrafýnda olup bitenler kahrediyor seni. En çok ta beni. Görmüyor musun ? Göremiyor musun ?.
Giderken sarýlsaydýn son bir defa keþke. Kokunu özledim. Ama keþkeler öðretiyormuþ insana, Ýmkansýzlýklarý ya hani ; Boþver ’en büyük keþkem’ kal benim.
Binlerce güneþi getirsen, Kurutamazsýn gözyaþlarýmý. Analatamaz mýsýn sen hiç, Yalnýzlýðý ? Yalnýz kalmayý ?
Uyan sevgilim uyan ! Artýk gidiyorum ben. Ya ölüme ya sensizliðe. Neden deme ! Bilemezsin.
Sen hiç uçurumun kendarýnda tutunmaya çalýþtýn mý ki? Nereden bileceksin ! Sen hiç nefret ede ede sevdinmi ki ? Nereden bileceksin ! Uyan artýk sevgilim. Sonsuzluða gidiyor sevgilin...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilara.a Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.