MEVLA YAR EYLEMİŞ

Ya sen ne güzel bir yar’sýn sevgili,
Gülüþün bir baþka havan bir baþka.
Siyah saçýn ta doðuþtan örgülü,
Ýçime çektiðim o kokun bir baþka.

Bu gönlümün ebed ile ezeli,
Yanaklarýn bin bir çeþit ebruli,
Dünya ahret yar demiþim sevgili,
Gök kuþaðý sanki rengin bir baþka.

Deme sevdin diye öyle geliyor,
Çok laf edip methiyeler diziyor.
Farz et öyle.dilim az bile diyor,
Yar’sýn bana elbet tadýn bir baþka.

Beceremem yalan yazýp demeyi,
Dilim haz duyuyor derken sevmeyi.
Ýlk bakýþta giyindim nar gömleði,
Ezelden ebeddir sevdan bir baþka.

Yürür iken zerafetle salýnýp,
Bakan gözler nazar ader alýnýp.
Yaradan yaratmýþ özünden katýp,
O yüzden ilahi Aþk’ýn bir baþka.

Uzak olsan yakýn olsan fark etmez,
Bu can seni özler hasretin bitmez.
Senden baþkasýna yürek yar demez,
Seninde bana yar demen bir baþka.

Mevla yar eylemiþ kul’a ne gerek,
Dünya ahret helalimsin bilerek.
Yar Bir türkü mýrýldanýr gülerek,
Kulaðýmda yankýlanýr seda’n bir baþka.

TÝRYAKÝ der görsen benim gözümle,
Methiyeyse dizdiklerim bir cümle.
Dil tutulmuþ yürek yazar köz ile,
Mevla yar eðlemiþ ferman bir baþka.

30 Aralýk 2012
23.18
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: