Akþam karanlýðý,
Güneþten intikam almak istercesine
Tüm çalýmý hýncý ve acelesiyle
Gölgeleri toplayýp kalýntýlarýný silmek istiyordu
Kadýný gördü bir kenarda
Orta yerde kalakaldý adam!..
Çözüldü diz baðlarý tir tir titredi
Ilgýt ýlgýt eridi ateþinden yaðlarý
Gök yarýldý daðlar yürüdü sanki
Güneþi kýskandýran parlak bir ýþýk kamaþtýrdý gözleri
Etrafýna bakýndý þaþkýn þaþkýn..
Ne aradýðýný bilmeden
Herþey durdu dondu kaldý zaman
Kalabalýðýn cismi silindi her biri oldu gölge
Sesler sustu kulak kesildi sessizliðin gebeliðine
Pek mahzun duruyordu kadýn
Ýçi burkuldu dili tutuldu aklý da
Varýp sarýlmak istedi varamadý
Ellerinden tutmak istedi uzanamadý
"Rabbim." dedi
Ne güzel yaratmýþsýn
Sanki bir ceylan bir melek...
Bu ne güzellik.
Ama neden bu hüzün?!.
Her halini seviyordu
Kalbini ve ruhunu orada býrakýp
Cesedini sürükleyerek uzaklaþýrken
Yeniden canlandý önce uðultular sonra gölgeler