Her devri ayrý bir ihtiþam ve ayrý bir þan, Zaman çarký dönüyor, tükeniyor hayat. Varlýk, yürekleri yakan tarihten bir tufan; Çehresi baþka, dili baþka her insan bir kainat.
Yaþayan yaþamayan her insan gönüllerde, Yüreklerimize yazmýþýz biz onlarý, altýn harflerle. Beyaz, siyah her biri ayrý bir bilmece; Ýnsan sevdamý anlatýyorum bu ölümsüz þiirde…
Bu sevgi bambaþka, karþýlýksýz; Bir destan yazsam anlatamaz sevdamý. Her insan bir kainat, ayrý bir alem; Bu sevgi süslemiþ yüreklerimizdeki takvayý…
Hayat sevince güzel, baþa söylememiþler; Ýnsan; Güneþ ýþýðý, Ay nuru, gece huzuru… Boþa yazmamýþ ilham dolu yürekler; Ýnsan; hava inceliði, su berraklýðý, bulutlarýn yaðmuru…
Her insan bir kainattýr. Beden þehir, kalp ise þehir merkezi. Her insan ayrý bir alem, Bedende ruh, insanda sevgi gibi…
Irk, renk, cinsiyet ne olursa olsun; Ayýrmamalýyýz, yürekten sevmeliyiz insanlarý. Dilerim, bütün insanlar bu sevgiyle yoðrulsun; Hayat sevince güzel, tanýmalýyýz kainatý…
NOT=Mersin Yenice Belediyesi 4.Barýþ Ve Kültür Fesitivali Kitapta yayýmlanan ilk þiirim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kübrayıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.