Bir gün bir yara kanayacak gözlerinde birikmiþ misketlerin delik bir cepten daðýlmasý gibi sokaklara baþýn eðilecek önünde
son umudun bir misket belki...
Eksik bir puzzle gibiydi beklide bütün hayatýn tek bir parçasý eksikse bütün deðildir
zincirleme kazalar gibi... parçalanýr bütün yaþamýn
tüm geçmiþin, geleceðin uðruna savaþ verdiðin her þeyin
oysa sen güzel insandýn bir zamanlar bu gün bu yerde yabancýsýn tüm bildiklerin üvey ne geçmiþin kardeþ ne de yarýnlarýn sana aðabey
bir gün bir yarayý öyle bir kanatacaksýn ki vaz geçeceksin tüm misketlerden ellerin yardýmsýz kavrayacak hayatý tüm gücüyle altýný üstüne getireceksin bir halýyý silkeler gibi
Korkma Tanrý yanýnda olacak kimse olmazsa çünkü yýkýlan hayatlarýn tek tanrýsý vardýr onlarýn
m-jgan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
aysemujgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.