sev(mek)gili

belki diye iþtirak etmiþ vakitlerin
sonbahar goncasý akrebinde nemli kalýp
gözlerin yaþ tohumlarýný serperdim
gün koklayan fezanýn günaydýnýna dek

iskambil falý istanbul sokaklarýna
tereddütle tek tek açýlýp
vedana iliþtirmediðin buseni arar
iskelenin kadehinde elveda türküsü dinlerdim

dökülen dallarýn inatla açtýðý bahar gibi
satýrýn sükutuna sen diyip
vuslat çapkýný yollarda meþkini gözler
uzaðýna düþmüþ fikirleri yek pare geçerdim

bahtiyar sanýlan yazgýmýn
suretimde ki yalnýzlýk mevsimiydin
kapý deliðine býraktýðýn mürekkepde
bugünün aðrýlarýný filizlendirmiþtin

hem gidiþinde belli etmiþtin
sevdamýn yokluðuna yosun tutuþunu
sonranýn tek kiþilik oyun olduðunu
Sosyal Medyada Paylaşın:

lafı güzaf Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

noktanın sonsuzluğu kuşlar ve şairler günaydın sevgilim aşk ile aşık hissedebiliyorsan yaşat... istanbulun kış masalı yoksun gerçek kadın makinist kanatlar ve sayfalar tebessümün goncası