“KOŞARDIM HEP KOŞARDIM”
“KOÞARDIM HEP KOÞARDIM” Elimdeki viþneçürüðü çiçeklerle koþuyorum sokaklarda,
Ve sevdiðim bütün renklere izin verdim göðe uçmalarý için,
Paletime kuþ motifi resimler iþledim,
Gecenin uykusu aðýrdý hep,
Ben sabahlarý baþ aðrýsý çekerdim sensizlikten,
Kalbim çarpýntýdan ne ümitler doðururdu,
Ben nefesimi nebi kuyularda demlerdim,
Derindi hep aynalarým, kýsaydý aydýnlýk,
Güneþi sýrtlayýp kýrlarda koþardým yine,
Aðýrdý gülüþlerin, biraz nem kokardý,
Yaðmurun maðruri ýslaklýðýnda sensizlik orucu tutardým,
Bozulmayý bekleyen…
Gözler uyuyamazdý sesini duymak heyecanýyla,
Tüm çiçekler Vivaldi olurdu, kulaðýmda akþam serenatlarý,
Çýplak ayak koþardým sana,
Üþüyen ellerimdi hep, sarýlmayý bekleyen…
Zümrüt yeþili þiirler yazardým bazen,
Muskalarla gezerdim Ýstiklal caddesinde,
Beni býrakmandan korkarak,
Gezerdim durmadan çünkü sarhoþtum aþkýndan…
Koþardým hep Þems kollarýna,
Kâh Mevla’m olurdun, kâh günahým,
Kâh bulutum olurdun, kâh yaðmurum,
Nereye baksam sen olurdu,
Saðýmda solumda karanlýktý,
Koþmaktan muhaciriydim kalbimin…
KEFaret-MG
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.