Medet Kaftanı Aftan - Mihr-û Mah (2)

Medet Kaftaný Af’tan;

Kül ettin beni, ah þah-ý Þita!
Ahýmý aldýn, gayri billah af iþit af
Kristalize soluklarýma bir yudum oksijen
Yansýn alev alev bronþlarýmda af ah-ý Þita!

Mihr-û Mah edalý sarmaþýðýn belasý çýnarým
Gördüðü an dili lâl, lehçesi yalan oldu kamerin
Yansýn zaman, ateþlesin kývýlcýmlarý çýramý
esirgediler kokunu tenini, varlýðýndan yok haberim.

O af ki, afakým kaplý seninle
Kaptý seninden, alný kor ateþ kaplý zeminler
Maðfiret, hüma.. Günüm yarýn dün an
Adýmladýðým her topraktasýn, gün aþýrý sen iller.

Helâl dairenden çýktým, günaha bandým
Fikrin zikri yoldan saptý, günaha daldý
Cahilin cehliydim, ilmin fakiri fukarasý
Affýn burnuma karanfil idi günaha daldý.

Daðdayým medetle köpüren bir okyanusta
Genzine çek bahþýný yahut od’la yan ustam
Soluðun yirmi dört adým, yirmi dört altýn
Tükenecek ömrü nakdin zaman dar, az uzdan.

Fasýllar kliþe, bilindik lakýrdýlar
Pisle vebaline istemsizce bak ardýna
Ýstiðfardan uzak, sol omzuna tuzaksýn
Günü gelince bak ardýnda, velhasýl bak ar duman.

Uçsuz maðfiret düzlüklerinin simi çimen
Üþenmeden sittin senelik bir cismin sin içine
Kokla günahýný, kýrýlsýn burun direklerin
Ve asýlý kal oralardan havf ve recasýn içime.

Kayboldum bilinmezliðin bilinmediði asýrlarda
Ki var oldun nasýrlardan, ipek tenine hasýrlar dar
Ellerimle dokudum seni, nur alâya buladým
Affýn güneþ, maðfiretin berf olduðu satýrlar var

Busende, çayýmda þire kâni? Fani dem..
Göz bebekleri gülerken, lisan-ý hali der;
Heyhat.. Ebedi gazap sineme nakþ oldu..
Uyandý algým anam! Hakkýný helâl eyle validem...

Kuþaklarca göðün bileklerinde mevlevi
Mevzim kin kokuyor iken gözümde yaþ hem levin
Affý sana sýðdýr, dur. Affý bana sýðdýr dur..
Gel dedin, döndüler ya hem yezitken hem Lenin..

Velhasýl;
Gördüðüm her yerde, hem Mev de hem Lâ dasýn..
Medet kaftaný aftan ve hak tealâda sýr
Þems-i ölmek milim milim, dudaðýmda kirin diri
Özüm affýndan uzak bilhassa vakt-i alâ da sýð...

//Nârdanadam!
Sosyal Medyada Paylaşın: