en yükseklerde uçan
bir kuþun kanadýna sakladým gözlerimi
gör beni sevgili
kendime zararým
ruhumu ruhuna feda ettiðim günden beri
hiç bu kadar çýplak kalmamýþtým
lacivert bir gecenin ebruli deminde
uçuk ve siyah
aþka aðlamamýþtým
öl beni sevgili
dehþetli bir ölüm olsun ellerinin rengi…
çýldýrtan bir duyumsama
talan etti
gökyüzüne kurduðum kelimeleri
kelimesiz kaldým
ört beni sevgili
üþüyor
ilkyazda açan hüzün çiçekleri
ve mum misali eriyor direncimin þehirleri...
hep yaðmur yaðýyor buralara
ruhum içimden kaçýyor
yabani otlar ayaklarýmda
salaþ bir meyhanenin kapýsýnda
soluk soluða
aklýmýn gelgitlerinden içiyor
aþk-ý badeyi
sensizlik diye içtiðim zehrin adý mavi
tut beni sevgili
avuçlarýnýn arasýnda
koyu bir yalnýzlýk söküp almadan
týrnaklarýnýn ucundan bizi
tut bizi sevgili !
hüzne boyadým dünyanýn tüm renklerini
tuvaldeki fýrça darbeleri çýplak kalýyor
kokun etrafýmý sardýðýnda
istiridye kabuklarýnda inci tanesi misali
bul beni sevgili
kaybettim rüzgarýn sesini
tersten çalýyor deliliðin çanlarý
çalkantýlý denizler
bozbulanýk þiirler
aklým gece ötesi
omzumda siren sesleri…
yak beni sevgili !
þiirlerimin ortasýnda
savur küllerimi
hayat ýrmaðýnýn birleþmez iki yakasýna...
cesaretim sallanýyor
içim ezilirken
bahçelerimde mor salkýmlar
yankýlanan bakýþlarýn
kimsesiz bir çocuðun kirpiklerinde
kum taneleri gibi daðýlýyor
yaþam örgüsü önümde
gördüklerim ve görmediklerim
tek bildiðim
gözlerinden itinalý ölüm istediðim...
kaç vakittir yanýyor parmaklarým
yada þuan saat kaç
hiçbir fikrim yok
deli gibi koþuyorum arkama bakmadan
terli ve ýslak sýrtýmdan
koþtukça sana varýyorum
yüzün haktý
payýma düþen
ufuktaki turunç kýzýllar...
yada kaç kelime yaktý þu dilim
lehçelerimi kavuran illetten
tek sað kurtulan
martýlar
onlarda eþlik ediyorlar
þarkýma
üzülme…
ezberimdeki saat
kalýntýlarýný temize çekiyordu
fesleðen kokulu sabahlarda
artýk mevsim sonbahar
cuma sadakati
perþembeden dua vakti
cama vuran yaðmur masalý
asil ve nemli
usulca topraklarýma akan
nehirlerin uyanýþý
uyu beni sevgili !