YANİ BU GÜN..........
Yine seni unuttuðumu sandýðým bir gündü,
Yani bu gün.
Yine o merdivenlerdeydim,
Yine telaþla koþturuyordum.
Hani seni ilk gördüðüm günkü gibi….
Ve birden burnuma tanýdýk bir koku geldi,
Teninin kokusu…..
Bütün hücrelerim titredi bir an.
Kollarým sarýlmak istedi sana,
Boynunun altýna gömmek istedim baþýmý
Ve yine donup kaldým, arandým saða sola
Hiç kimsecik yoktu ortada, bir sürü yabancý dýþýnda.
Yine kalbime o hançer saplandý.
Elimdekiler yere, gözyaþlarým da yanaklarýma saçýldý.
Biri geldi yardýma eþyalarýmý toplamaya.
Hani seni ilk gördüðüm gün ki gibi…..
Hiddetle adama baðýrdým.
“Git buradan!!”
“Affedersiniz” dedi, “sadece eþyalarýnýzý toplayacaktým.”
Baþýmý kaldýrdýðýmda oda anladý
Toplanmasý gerekenlerin eþyalar deðil de
Ben olduðumu…
Hafifçe doðruldu ve
Cebindeki mendilini çýkarýp bana uzattý.
“Buyurun” dedi, “gözyaþlarýnýzý siz toplayýn, eþyalarýnýzý da ben
Ama hala unutamýyorsanýz, çaðýrýn sizi de o toplasýn…..”
Ýþte sevgilim seni unuttuðumu sandýðým bir gündü
Yani bu gün,
Yani hergün……….
27/11/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.