YANİ BU GÜN..........
Yine seni unuttuğumu sandığım bir gündü,
Yani bu gün.
Yine o merdivenlerdeydim,
Yine telaşla koşturuyordum.
Hani seni ilk gördüğüm günkü gibi….
Ve birden burnuma tanıdık bir koku geldi,
Teninin kokusu…..
Bütün hücrelerim titredi bir an.
Kollarım sarılmak istedi sana,
Boynunun altına gömmek istedim başımı
Ve yine donup kaldım, arandım sağa sola
Hiç kimsecik yoktu ortada, bir sürü yabancı dışında.
Yine kalbime o hançer saplandı.
Elimdekiler yere, gözyaşlarım da yanaklarıma saçıldı.
Biri geldi yardıma eşyalarımı toplamaya.
Hani seni ilk gördüğüm gün ki gibi…..
Hiddetle adama bağırdım.
“Git buradan!!”
“Affedersiniz” dedi, “sadece eşyalarınızı toplayacaktım.”
Başımı kaldırdığımda oda anladı
Toplanması gerekenlerin eşyalar değil de
Ben olduğumu…
Hafifçe doğruldu ve
Cebindeki mendilini çıkarıp bana uzattı.
“Buyurun” dedi, “gözyaşlarınızı siz toplayın, eşyalarınızı da ben
Ama hala unutamıyorsanız, çağırın sizi de o toplasın…..”
İşte sevgilim seni unuttuğumu sandığım bir gündü
Yani bu gün,
Yani hergün……….
27/11/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.