Aðaç kurudu, gölgesi bitti, Dalýnda cývýldayan kuþ, Dibinde oynayan çocuk Yanýndan geçen kalmadý... Tanrý da unuttu! Bi damla su vermedi. Aðaç bekledi, Hiç biþey istemedi, Sadece bekledi. Nasýl oldu Anlayamadý Kimseye "neden?" Diye soramadý. Kuru bir aðaçtý sonunda. Herkesin arkasýna sýðýndýðý, Kendini haklý gördüðü, Onca bahaneyi duymak aðýrýna gitti. Inancý, hevesi, ümitleri bile Yoktu yanýnda. bir üþüyen oldu sonra Önce baltaladý ardýndan yaktý aðacý Isýndý ve ardýndan o da çekti gitti. çýkan fýrtýna savurdu küllerini. Ve aðaç Gülümseyerek hatýrladý "Yaþadým" sandýðý o güzelim günleri.... 09.07.2018 13.39
Sosyal Medyada Paylaşın:
kalender Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.