Ve ben Sonbahardan kalan suskunluklarýmýn içinde güzümü yaþarken Sararmýþ yapraklarýn rengindeki benzime sürdüðüm allýðýn kýzýlý aðlar Hazan mevsimi hiç bu kadar yormamýþtý beni yýllar varki; Issýzlýktan bu kadar ürkmemiþtim Titreyen yüreðim hüzne böyle kurak boyanmamýþtý Gözlerimin karasýndan her dem hüzün damlalarý çiþelerdi Ta ki gönlüme yuvalanan minik serçe ürkerek, ürkek Kanatlanýp uçup gidene dek Ayaz, Hasret, Üþüyen titrek bir ses Gitme diyemedi/m Sessiz sedasýz þiire dokunan bakýþlarýmýn solgun sureti Ey hüzün makamýyla örtüþen sonbahar, Bir aydýnlýk nehar türküsü söylese lisaným Yaðmur gibi aksa perde perde sükûn Sükûtum erise o sonbahar bulutlarýný taþýyan rüzgar gibi Savursa ayrýlýðýn mahzunlaþtýrdýðý yalnýzlýðý Bahtýma doðsa güneþin ýlýklýðý Özlem, Alýp baþýný gitse, Ben özlesem özlemi Sen gibi bir baharý sararmadan yaþasam Her duamda dilediðim gibi Her aným olsa nevbahar Sen olsan nevbaharým.... Sosyal Medyada Paylaşın:
Nuray Ayhan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.