Kalp izim gökyüzünün derinlerine iþledi, tabi taþýdýðý yükte hafif deðil. Ýntikam alacaktý aya basarken taþýrdýðý dalgalar. Hýzlý olmalýydý, daha hýzlý atmalý.
Öngörülemeyen bir telaþýn geçmiþindeyim þimdi. Korkuyorum uyanmaktan. Umut vadeden ölümlerde aklým, belki de alacaðý nefesleri unutmamalý.
Kalbime batan yýldýzlar var, çýkarýp atmak imkânsýz, artýk hepsi can yoldaþým. Ve bir gün kayacaðým gökyüzünde acýlarýmýn bana öðrettikleri ile.
12.12.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fobia Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.